"Αχαρνείς" του Αριστοφάνη

Τελειώνοντας με την μελέτη του θεάτρου Πέτρας, του αρχαίου θεάτρου στις Αχαρνές και αφού μας έδωσε την ιδέα η κ. Ειρήνη Αναγνωστοπούλου που εργάζεται στο αρχαιολογικό μουσείο Αχαρνών, αποφασίσαμε να διαβάσουμε το κόμικ "Αχαρνείς" του Αριστοφάνη και να παρουσιάσουμε μερικές απόψεις για αυτό το έργο.

Στους Αχαρνείς πρωταγωνιστεί ο Δικαιόπολις, ένας ηλικιωμένος αγρότης που  αγανακτισμένος από τα πολλά χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου, στέλνει αγγελιαφόρο στους Σπαρτιάτες προτείνοντας ιδιωτική συνθήκη ειρήνης. Έτσι γίνεται στόχος των πολεμοχαρών Αχαρνέων αλλά και του στρατηγού Λάμαχου που ετοιμάζεται για άλλη μια μάχη με τους Σπαρτιάτες.

Σ. Παιδιά να σας πω ότι σε αυτό το έργο έχω παίξει ένα ρόλο! Στο δημοτικό! ... άντε μιλήστε τώρα!
Δ. Εχω να πω ότι Δικαιόπολις δεν ήθελε τον πόλεμο, ήταν αντίθετος με τις πολιτικές αποφάσεις και ήθελε να φέρει τη ειρήνη μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.
Α. Άρα το θέμα της ειρήνης μεταξύ των λαών δεν είναι μόνο σημερινό, υπήρχε από πάντα...
Σ. Ναι, και μου αρέσει έτσι όπως ο Αριστοφάνης διακωμωδεί τα πολιτικά ζητήματα στην Αρχαία Ελλάδα.
Α. Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Ν. Φυσικά, μου θυμίζει τις επιθεωρήσεις στο θέατρο!
Σ. Τι έχεις να πεις για τους  Αθηναίους πρέσβεις που έρχονται από την Περσία και υπόσχονται βοήθεια από τον μεγάλο  βασιλιά;
Δ. Τι να πω; Είναι κάποιοι καλοταϊσμένοι κρατικοί υπάλληλοι που υπόσχονται ψεύτικη βοήθεια.
Σ. Και για τη διαφωνία ανάμεσα στον Δικαιόπολη και στον στρατηγό Λάμαχο;
Δ. Ο Δικαιόπολις είναι αστείος αλλά καλός, ο στρατηγός όμως φαίνεται αλαζόνας και με τη μύτη ψηλά.
Α. Βέβαια στο τέλος ενώ ο Δικαιόπολις τρώει και πίνει ο Λάμαχος τραυματίζεται στη μάχη.
Κ. Κι εμένα μου έκανε εντύπωση το σημείο που ενώ οργάνωναν τον πόλεμο ο Δικαιόπολις ήταν στον κόσμο του, έτρωγε και έπινε και περνούσε καλά.
Σ. Είδες όμως ότι στο γλέντι δε φαίνεται πουθενά η γυναίκα του;
Κ. Στελλίτσα, αυτή ήταν ή θέση των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα!!! Στο σπίτι!
Σ. Ευτυχώς που ζω στον 21ο αιώνα ...

Δ. Τι λες, τελικά ο Δικαιόπολις κέρδισε την ειρήνη;
Σ. Κέρδισε μια σταγόνα ειρήνης, για τον εαυτό του.
Ν. Το έργο είναι πολιτικό, ο Αριστοφάνης μιλάει στους θεατές  μέσω του Δικαιόπολη, λέγοντας πράγματα επαναστατικά !
Δ. Ναι και κάπου στη μέση τους τα λέει χύμα... Τους δείχνει ότι όλοι έχουν ευθύνη για τον πόλεμο.
Ν. Παιδιά ξέρετε αν επηρέασε καθόλου τους Αθηναίους με το έργο;
Δ. Νομίζω όχι, ο πόλεμος συνεχίστηκε για πολλά χρόνια.
Κ. Λέμε δηλαδή ότι είναι ένα αντιπολεμικό έργο;
Δ. Εγώ θα το έλεγα φιλειρηνικό. Άλλο να επιθυμείς την ειρήνη και άλλο να είσαι εναντίον του πολέμου.
Σ. Σωστό, στο έργο φαίνεται σε πολλά σημεία η νοσταλγία για την ειρηνική ζωή.
Α. Πολύ ωραία ιστορία.
Ν. Τώρα που το διάβασα, θα μου άρεσε να το έβλεπα και στο θέατρο.
Δ. Πέρυσι το έπαιζε ο Φιλιππίδης, ήρθε και στο θέατρο Πέτρας, αν έρθει και αυτό το καλοκαίρι θα σε πάω να το δεις!
Κ. Δεν κατάλαβες, μετά απ΄ αυτά, θα πάμε όλοι έτσι κι αλλιώς !!!

Δημήτρης, Στέλλα, Άγγελος, Κωνσταντίνος, Ναταλία.